Арқиш

АРҚИШ (туркийча) — 6 — 14-асрларда  туркий  халқларда  узоқ  юртларга савдо-сотиқ  ишлари  билан  қатновчи  тожирлар,  от-уловлар,  аравалар  ва  уларни  бошқарувчи мутасадди шахслар гуруҳи,  яъни  карвон  маъносини  англатувчи  истилоҳ.  Арқиш Култегин  битиктошида,  Юсуф Хос Ҳожибнинг «Қутадғу билик»,  Маҳмуд Кошғарийнинг «Девону луғотит  турк»  асарида  ишлатилган,  сўнгги  бор  14-аср  обидаси  Рабғузийнинг «Қисаси  Рабғузий»  асарида  қайд  этилган.  Ҳозирги ўзбек  адабий  тилидаги «Карвонбоши»  маъноси қадимда Арқиш улуғи сўз бирикмаси  ёрдамида ифодаланган.

Манба:ЎзМЭ