8
Тарлонни қора ишларга солмадим. Адирларда ўйноқлатиб миндим. Ўйноқлатиб-ўйноқлатиб қўй боқдим.
Шундай бир кунда колхоз раиси шофёри от чоптириб келди. Уни раис юборибди. Бориб,Зиёдулла кални олиб кел, дебди. Радиодан одам келибди. Энг яхши подачини айтинг, радиода чиқараман, дебди. Шунда, раис мени айтибди.
Аввал-аввал ишонқирамадим. Шофёрга синчиклаб қарадим. Чин гапга ўхшади. Шундан кейин қўйларни шу яқиндаги Асад чўпонга тайинлаб келдим.
Ўзимда йўқ хушвақт бўлдим. Э, яшанг-е, раис ака-е, дедим. Бизга ўхшаган калларнинг ялтироқ бошига-да офтоб чиқсин дебсиз-да, дедим. Э, шоп мўйловингиздан-е, дедим.
Йўлда уйимизга тушдим.
Ҳали тутилмаган беқасам чопонимни кийдим. Телпагимни кийдим…
Бинойидай ораста бўлдим.
Тоғай Мурод
От кишнаган оқшом (қисса)