Бошқа мавзуларЯқинда уйимиз ёнидаги мактабда бир мажлис бўлди. Мен ҳам бордим. Мажлис ташкилотчилари туман бандлик бўлими экан. Тошкентдан келган йигит банклардан кредит олишда ёрдам беришини айтувди, бу гапи одамларнинг қитиқ патига тегиб кетди.
– Кредит сўрасак, банклар “залог” сўрайди!
– Бозорда қорамол бир сўм, кредит “ўтадиган” фермаларда беш сўм!
– Банклар кредитни энг кўпи билан олти ойда “олиб бошлайди”, олти ойда ҳатто товуқ ҳам тухумга кирмайди!
– Нега биз банкдан кредит олиб, чорва ёки парранда олишимиз керак? Ахир, дон-дун, ўт-хашак экиш учун бир қарич еримиз йўқ-ку?
Бир маҳал қарасам, микрофон менга қараб “юриб” келяпти, биир “конситутцион ҳуқуқим”дан фойдаланиб қолай деб ўйладим ва ўз фикримни баён этдим.
– Сизнинг чет элларда ишлаб юрган мухожир юртдошларимига муносабатингиз қалай? Биласиз, саккиз миллион фуқаро четда ишлайди, шундан икки ярим миллиони Россияда…
– Муносабатим жуда яхши. – деди меҳмон йигит. – Ҳа энди, бу ерда ойлик олиб бола-чақа боқиб бўлмагандан кейин, ҳамюртларимиз четга кетишга мажбурлар?
Тўғрисини айтсам, бунчалик ошкора ТАН ОЛИШни кутмовдим. Шунга тутақиб кетдим.
– Наҳотки, хукумат бошлиқлари ўз фуқароларни чет элларда тентиратиб қўяверса? Қачон бизникилар ҳам худди кўпчилик Россияликлар каби шанба-якшанба кунлари телевизор тагида “ётишади”?
– Ўртоқлар, ҳар ким бир саволдан. – ўзини эшитмаганга солди амалдор. – Илтимос ака, микрофонни ёнингизга беринг?
Қорақалпоқлик Қадамбой
