АҲУРАМАЗДА (Ҳурмузд) – жуда қадим замонларда тасаввур этилган эзгулик худоси. Аҳурамазда ёруғлик, ободонлик, саломатлик, тинчлик, фаровонлик каби барча эзгуликларни яратувчи ва бошқарувчи, деб тушунилган.
Унга қарши зулмат- қоронғулик, очлик, вабо, аёз, жанг, заҳарли жониворлар каби барча ёвузликларни яратувчи ва бошқарувчи Анхрамайну (кейинчалик ўзгарган шакли Аҳриман) бўлиб, доимо Аҳурамазда билан курашади. Кураш Аҳурамазданинг ғалабаси билан тугайди. Бу дуалистик қараш зардуштийлик таълимотининг асоси Авесто учун замин бўлган. Унинг кейинги даврларда ёзилган саҳифаларида Аҳурамазда якка худо даражасига кўтарилиб, тавҳид таълимотининг асосини ташкил этган. Турон ва Эрон халқларининг қадимги эпик асарларида Ҳурмузд — эзгулик учун курашувчи, Аҳриман — ёвуз тимсол тарзида тасвирланади.
Манба:ЎзМЭ