Бошқа мавзуларНаманган шаҳрида яшовчи аёлнинг мактабга ёшидаги икки фарзанди бошқа-бошқа таълим муассасаларига қатнаркан — бири 31-мактабга, иккинчиси 70-мактабга. Ҳақиқатан ҳам ноқулай; фарзандлар бир мактабда ўқиса, бирга қайтади ҳам, масалан.
Шу мақсадда аёл фарзандларини 42-мактабга кўчиришга қарор қилибди (нега 31 ё 70-мактабга эмас, биз ҳам билмадик; 42-мактаб уйга яқинроқдир-да). «Фарзандларингизни бизнинг мактабга кўчиришингиз мумкин», дебди 42-мактаб директори. Фақат тўлови бор экан — 300 минг сўм.
Аёл пулни бераман дегандек қилибди-ю, лекин мактаб директори устидан ИИБга ариза ёзиб берибди. Шу ариза асосида вилоят ИИБ томонидан ўтказилган тезкор тадбирда 42-мактаб директори бўлиб ишловчи М.М. 300 минг сўмни пора тариқасида олган вақтида ўз хизмат хонасида қўлга тушибди.
Наманган вилоят ИИБдан «Дарё»га маълум қилишларча, ушбу ҳолат юзасидан вилоят прокуратураси томонидан Жиноят кодексининг 210-моддаси 1-қисми (ўз хизмат мавқеидан фойдаланган ҳолда пора олиш; энг оғир жазоси — беш йилгача озодликдан маҳрум қилиш) билан жиноят иши қўзғатилган, тергов ҳаракатлари олиб борилмоқда.
