Дам олиш куни рўзғорга ул-бул олиш учун «Қўйлиқ» деҳқон бозорига тушгандим. Қарасам, картошка арзон бўлиб кетибди.
Сотувчиям кифтини келтириб мақтайди молини: ўзи қизил, мағзи сариқ, жуда ширин. Пулингиз ўзингиз билан кетади. Бир ярим минг сўм. Бу пулга бир бутилка сувам бермайди ҳозир, сизга айтсам…
Ўйлаб кўрсам, сотувчи ҳақ. Бора, деб бир қопини олдим. Энди уни еёлмай ҳалакмиз. Маза матраси йўқ, тахир.
Билсак, картошка қизил рангга бўялган экан.
Қиёмни асал, деб алдаб сотишларини кўп эшитгандим. Аммо яхши пишмаган сариқ картошкани ҳафсала билан бўяганини энди кўришим.
Хуллас, сизга маслаҳатим, арзонига учиб, бўялган картошкага тушиб қолманг.