Бошқа мавзуларМиллатимизнинг ғурур ва ифтихорига айланиб улгурган мустақиллик байрамида янграётган ажнабий тилдаги операга ва унинг учун муҳташам залда чалинган қарсакларга ҳамда (ҳар қанча саси хуш бўлмасин) ўзбек хонандасининг русча қилган хониши-ю, ёт муғомига монанд янграган олқишларга тикилиб, лол-у ҳайрон бўлиб ўтирибман. Бундай “авж” қўшиқларни айнан мустақиллик байрамида айтилиши нечоғлик тўғри? Дунёвий байрамларда ғайрихонишларни қанча бўлса тинглаш мумкиндир, бироқ…
Узум кесаётган бобойнинг, пушта тешалаётган момойнинг, ҳовли супураётган келинчакнинг ё бўлмаса, даладан мол ва қўй ҳайдаб қайтаётган болакайнинг… ҳаттоки маҳалла раисини ўз хонасидаги “ғичир”лаб қолган курсисида тебраниб опера тинглаб ҳузурланаётганини минг уринмай кўз ўнгимга келтиролмадим. Йўқ, бу ҳол яна қанча давом этиши мумкин?
Азизлар, каминанинг ҳолатини тўғри англагайсиз. Байрам куни кимнингдир кайфиятини бузиб, дилини хуфтон қилиб қўйиш фикридан мутлақо йироқман. Бегона тилли элатларга, ўзга урфли миллатларга, буюклиги бизникидан сал фарқлироқ бўлган халқларга ва уларнинг турлича одатларига асло ғайрлигим йўқ. Асло!
Аммо… кенг бағирнинг ҳам сарҳади, чегараси борлигини унутмаслик керак.
Ватандошлар, барчангизга тобеликдан ОЗОДЛИК, қулликдан ҲУРЛИК, қарамликдан МУСТАҚИЛЛИК байрами муборак бўлсин!
