От кишнаган оқшом (қисса) 31-қисм

31

Қиш қариди.
Ҳавода кўклам иси анқиди. Бойчечаклар кетидан қорақошлар очилди.

Кўкламни бағримга босдим, тўйиб-тўйиб искадим.
Бир гап эшитиб, кўклам кайфиятим қиш бўлди. Кўклам рангим синди.
— Жамики отлар гўштга топширилар эмиш.
Колхоз радиоузели шундай деди.
Бригадир уйма-уй юриб айтди. Важини сўрадим. Бригадир елка қисди. Кўрсаткич бармоғи билан шипни кўрсатди.
— Бари юқоридан, бизда гап йўқ, — деди.
Бригадир айтган юқоридан одам келди. Идора олдида кўрдим. Ёнида иккита милитсионери-да бор.
Катталар уйма-уй юриб, от олди.
Эл от бермайин деса — катталар! Эл ёқалашайин деса — ёнида шапкалар!
Эл остонагача отларига эргашиб борди.
Эл қонқора қақшади.
Эл дарди ичида бўлди.

Тоғай Мурод

От кишнаган оқшом (қисса)

(Аввалги қисми)

(Давомини ўқинг)